In het Gelderse Maurik staat het 100m2 tellende bedrijfspand van Elian Cycles. Sinds 2011 bouwt Elian Veltman daar met de hand fietsen zoals een kleermaker maatpakken naait. “We beginnen met een vel blanco papier: een lijst van vragen, de maten van de berijder en een idee over welke functie de fiets krijgt. Wordt het een crossfiets, stadsfiets, racefiets? Dan stellen we samen een plan op en na een aanbetaling van 40 procent kan ik beginnen met bouwen.”
Als stagiair bij de kleine Nederlandse sportwagenproducent Donkervoort begon Veltman als metaalbewerker. “Op een dag realiseerde ik me dat ik met mijn korte rug en lange benen eigenlijk nooit lekker op mijn fiets zat. Daar ben ik toen mijn werk van gaan maken.”
Op 1 december van dit jaar heeft hij gevierd dat hij 5 jaar bij de Kamer van Koophandel ingeschreven staat. “Maar de afgelopen 2 jaar ben ik pas echt actief geworden en ben ik meer dan fulltime bezig om voor consumenten fietsen te bouwen. Soms heb ik er weken van 80 uur tussen zitten. Maar dat vind ik niet erg, want ik vind het heel erg leuk wat ik doe.”
Exclusiviteit gegarandeerd
Exclusiviteit is gegarandeerd, maar aan de op maat gemaakte fiets hangt wel een prijskaartje. “De prijzen beginnen bij 2500 euro, maar soms lever ik race- en crossfietsen die voor meer dan 10.000 euro weggaan. Dat heeft er vooral mee te maken hoeveel maakuren erin gaan zitten. De bouw van een cargofiets kost me bijvoorbeeld zeker 80 uur.”
Veltman bouwde tot op heden zo’n 120 fietsen onder de pet van Elian Cycles. Al deze fietsen zijn vanaf nul volledig door Veltman zelf ontworpen en gebouwd. “Uiteindelijk is de ambitie om 100 fietsen per jaar te gaan bouwen. Daarvoor moeten we efficiënter te werk gaan en zal ik extra mankracht moeten inhuren. Het belangrijkste is dat ik de optimale kwaliteit wil behouden.”
Zijn klanten zijn vooral Duitsers, Amerikanen en een enkele Brit. “Dat zijn landen met een maakindustrie, daar erkennen ze het vak. Ze realiseren zich dat er tijd en energie in zo’n project gestoken moet worden en hebben daar geld voor over. In Nederland is dat naar mijn idee veel minder. We bedenken wel mooie dingen, maar laten het elders produceren.”
Goede vaklui
Veltman ziet weinig echt goede vaklui om zich heen. “Dat bedoel ik niet vervelend, maar na de mannen van 50 jaar die nog een vak geleerd hebben, komt een jongere generatie, mijn generatie, die het vak niet meer heeft geleerd. De huidige metaalsector is helemaal gericht op computergestuurd werken, niks gebeurt meer met de hand. En daar zit juist de kracht van het ambacht.”
Hoe brengt hij zijn fietsen aan de man? “Dat gaat via mond-tot-mond-reclame, maar ook online. Je website is nu je winkelruit. Daar kijkt iedereen naar. Daardoor doe ik ook veel zaken met klanten in het buitenland. Wel zie ik als eenpitter op tegen alle marketing. Daar wil ik niet teveel tijd en geld aan besteden. Ik verdien mijn geld met dingen maken. Wat ik enorm lastig vind, dat is de rest van de wereld laten zien dat je ook echt mooie dingen maakt. Maar dat hoort er toch bij.”
Hij praat niet graag over geld, maar legt uit dat hij door de jaren zeker 100.000 euro heeft geïnvesteerd in zijn zaak. “Dat gaat vooral om materialen en marketing”, zegt Veltman. “Ik denk niet dat ik daarvoor bij de bank had durven aankloppen.”
De vraag is nu of hij wil consolideren of doorgroeien. Durft hij als ondernemer extra risico te nemen en extra te investeren? Of laat hij zijn zaak liever zoals die is? “Ik bevind me momenteel op een kruispunt. Doorgroeien of de zaak laten draaien zoals nu, dat vind ik een lastige vraag. Daar moet ik nog goed over nadenken.”
Lees ook:
– Deel 2: Schrijfboek – De fiets als maatpak »
– Deel 3: Ramses Bier – Van hobby naar beroep »
