De grootste verandering in het leven van Erik Dekker sinds hij zijn brood niet meer in de wielrennerij verdient is zijn agenda. “Mijn hele leven is altijd afgestemd geweest op de wielerkalender, die pakweg in het voorjaar begint en tot en met de herfst doorgaat. Ik had altijd een heel overzichtelijk leven. Dat is tegenwoordig wel anders.”
Toen Dekker twee jaar geleden na ‘een verschil van inzicht’ stopte als ploegleider van LottoNL-Jumbo, koos hij al gauw voor het zelfstandig ondernemerschap. Het bedrijfsleven begon direct aan hem te trekken. Hij moest wennen aan zijn nieuwe kalender. “Ik was ineens mijn richting kwijt. Niet langer draaide het om de eerste zondag van april, de dag van de Ronde van Vlaanderen. En het einde van het seizoen in oktober, dat staat inmiddels ook niet meer als stip aan de horizon in mijn agenda. Nu is januari hetzelfde als juni.”
 |
Belangrijkste zeges als wielrenner:
|
Vrijheid
In zijn nieuwe leven gebeurt het geregeld dat hij niet weet wat hij de volgende week gaat doen. In 2016 bijvoorbeeld, besloot hij spontaan mee te doen aan een UCI-wedstrijd. Tien dagen later was hij winnaar van een mountainbikerace en gaf hij klop aan de Franse kampioen in die sport. “Ik zag op de kalender die wedstrijd en besloot met mijn partner er een weekje vakantie aan te koppelen. Het is die vrijheid die ik nooit heb gehad, waar ik nu optimaal van geniet.”
“Alleen de uitslag is anders in het bedrijfsleven. Het meten van je resultaten is minder tastbaar.”
Hij kan het zich financieel permitteren om zo te leven. Toch is de 47-jarige inwoner van Hedel (Gelderland) niet van plan om alleen op zijn in de wielrennerij verdiende centen te teren. Hij vond al snel nieuwe wegen om zijn brood te verdienen. “Daar heb ik weinig voor hoeven doen. Je kunt zeggen dat ik wat dat betreft kan terugvallen op mijn verleden als succesvol wielrenner. Voor veel bedrijven is dat interessant. Dat is een geschenk uit de hemel voor me gebleken.” De in Hoogeveen geboren ex-prof, afgemeten naar zijn overwinningen (68) nog altijd de beste Nederlandse wielrenner van de 21ste eeuw, is tegenwoordig in te huren als gastspreker, dagvoorzitter, geeft fiets- en mountainbikeclinics en is wieleranalist.
Aanvallen
Hoewel Dekker van zichzelf ‘een makkelijke prater is’ en door zijn leven als wielrenner ‘een man van de wereld’ is geworden, heeft hij zijn cadans in het bedrijfsleven wel moeten vinden. “Er zijn genoeg raakvlakken, maar toch is ook alles anders. Daar kwam ik al gauw achter. Het lastigste vind ik jezelf moeten verkopen. Maar je kunt niet passief zijn, je moet aanvallen, risico’s nemen, je kansen pakken, durven. Het werk is niet knapper of lelijker dan in de sport. Alleen de uitslag is anders in het bedrijfsleven. Het meten van je resultaten is minder tastbaar.”
“Ik heb logopedie om ervoor te zorgen dat ik goed spreek. Daarnaast moest ik leren luisteren.”
Met een beetje fantasie is ondernemer-zijn voor de oud-prof te vergelijken met een Tour de France-etappe, waarvan hij er vier op zijn naam schreef. Hij weet dat de mensen hem kennen en wat van hem verwachten, maar alleen zijn goede naam is geen garantie voor succes. “Op basis van mijn verleden als wielrenner word ik uitgenodigd, dat besef ik. Dat alleen is geen garantie voor een goede opdracht. Daarom verdiep ik me heel erg in het bedrijf waardoor ik word uitgenodigd. Ook heb ik logopedie om ervoor te zorgen dat ik goed spreek. Daarnaast heb ik moeten leren om te luisteren. Als wielrenner word je altijd geïnterviewd, nu zit ik vaak in een rol waarin ik zelf ook vragen stel aan de mensen die voor mijn neus staan. Ik kan dus niet blijven teren mijn naam, maar moet me op verschillende gebieden ontwikkelen. En er komen nieuwe generaties aan. Die hebben mijn successen niet op de tv meebeleefd. Dan ben ik niet dé Erik Dekker, maar gewoon een Erik Dekker.”
| “Doping? Ze mogen me er best naar vragen” | |
|---|---|
| Erik Dekker uitnodigen als gastspreker, betekent een verhaal over zijn ervaringen van veertig jaar in de wielerwereld. De 47-jarige spreker won in zijn profcarrière 68 keer, geldt daarom als de beste Nederlandse wielrenner van de 21ste eeuw. Hij won vier touretappes, was nummer één op de UCI-wereldranglijst en gaf onder anderen Lance Armstrong het nakijken in de Amstel Gold Race van 2001. Hij was knecht, kopman én coach. Hij kwam geregeld ten val, herstelde daarvan en kwam dan sterker terug. Genoeg om uit te putten. “En ik zal geen onderwerp vermijden”, belooft hij. Dekker was succesvol in een tijdperk waarin de ene na de andere coureur betrapt werd op het gebruik van verboden middelen. Zelf is hij nooit positief bevonden. “Mensen mogen me er best naar vragen hoor, ik heb niets te verbergen.” |
