Eerst maar even de spreekwoordelijke open deur: elektrisch rijden is na de aanvankelijke ‘run’ in de zakelijke markt nu veel breder in opmars. Noem het schuivende panelen, want juist de zakenrijder ziet nu hoe de overheid zijn knip sluit voor de fiscale stimulering. Menig ondernemer en zakenrijder moet zich opnieuw oriënteren nu de fiscale bijtelling voor privégebruik weer omhoog is gegaan. Ook pijnlijk: voordelen als MIA en Vamil zijn weggevallen voor de gangbare elektrische auto.
Het is zelfs een driedubbelklapper. Zo wordt de fiscale bijtelling op nieuw verkochte EV’s verhoogd van 12 naar 16 procent. Alleenover de eerste 35 duizend euro wel te verstaan, want het bedrag daarboven valt onder gangbare 22 procent regime. Identiek aan auto’s met verbrandingsmotor. Hou dat laatste even vast…
‘Hoezo?’ is de voor de hand liggende vraag. Zeker als je ook noteert dat de elektrische personenauto in één moeite door van de lijst geschrapt voor Milieu-investeringsaftrek (MIA) en de Willekeurige afschrijving milieu-investeringen (Vamil). Voor menig ondernemer een zeer forse verhoging van de autokosten. Sterker nog: zelfs de voorwaarden voor milieu belastingaftrek bij oplaadpunten is teruggeschroefd.
Lust u nog peulen?
RVO – de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland – verzorgt de betreffende lijst van dergelijke aftrekposten en meldt voor 2022 dat ‘elektrische auto’s inmiddels gangbaar zijn geworden’ en ‘daarom geen ondersteuning nodig hebben’. Dat geldt overigens ook voor elektrische motorfietsen en -snor- en bromfietsen. De enige uitzondering die wordt gemaakt geldt voor zwaardere voertuigen als de elektrische bestel- en bedrijfsauto. En bijzondere alternatieven als waterstof.
Lust u nog peulen, zou ik zeggen? De eerlijkheid gebiedt wel te melden dat het voordeel van BPM-vrij kopen en de komende jaren nog vrijstelling van motorrijtuigenbelasting wel zijn gehandhaafd. Vooralsnog…
Als persoonlijke noot vermeld ik snaaks dat mijn plan om de switch naar elektrisch te maken nu wegens gebrek aan ‘ondersteuning’ toch maar is gearchiveerd. Het lijkt mij niet zo’n gekke gedachte dat veel user-choosers weer gaan kijken naar veelal betaalbaarder en luxere highend brandstofmodellen.
Wie weet maakt de PHEV – oplaadbare hybride – bovendien een comeback. In de wetenschap dat menig plug-in hybride model gespierd en zelfs sportief presteert en 50 tot soms meer dan 100 kilometer elektrische range biedt. Wel elektrisch woonwerkverkeer dus en als bonus geen zorgen over laadstops, omdat hij als hoofdaandrijving een brandstofkrachtbron aan boord is.
Toegegeven, ook de particuliere koper en rijder met mobiliteitsbudget laten hun oog tegenwoordig op de elektrische auto vallen. Maar hoeveel kopers hebben er dan een budget dat zo’n keuze rechtvaardigt?
Je voelt: het lijkt mij een uitzonderlijk riskante, niet doordachte en slecht getimede beslissing van onze nieuwe regeringscoalitie. Net nu de twijfelaars over de dam leken te komen. De effecten zullen jaren doorgalmen, want (A) de transitie naar elektrisch rijden krijgt een tik en (B) de broodnodige aanvoer van gebruikte EV’s kan over een paar jaar vastlopen.
Is er dan ook nog goed nieuws over de elektrische auto?
Jazeker, recent hielden consumentenorganisatie AutoBest Europe en partner VinFast de EcoChallenge. De energiehuishouding van vijftien elektrische auto’s is in de praktijk objectief beproefd en dat leverde opmerkelijk resultaten op. Goed nieuws: veel van de auto’s zijn lang niet ‘leeg’ als de meters dat dreigend beweren. Zoals de jury het zegt: ‘Er is leven na de accudood!’
Minder florissant gegeven is het feit dat het opladen niet zelden veel meer energie vraagt dan je aan de hand van hun accucapaciteit zou denken. Lees: er gaat veel verloren! Wie alle informatie en cijfers van de EcoChallenge wil inzien kan surfen naar autobest.org. Of direct naar deze link.
Laat ik hier wel de achtergronden en natuurlijk de opvallendste resultaten schetsen. Over meerdere dagen werden vijftien ‘redelijk betaalbare’ elektrische auto’s op hetzelfde parcours getest. Meerdere keren en met tussenstops voor een rotatiesysteem van de rijders. Door de rijders onderling te wisselen haal je een foutmarge door rijstijl grotendeels uit de berekeningen.
Nog 37,8 kilometer leven na de ‘accudood’
Uiteraard werd gekeken naar het echte energiegebruik en de werkelijke actieradius. Maar ook naar het laden, de laadsnelheid en bijvoorbeeld ook hoeveel kW’s er nodig zijn om een auto vanaf helemaal leeg naar volledig gelden op te laden.
In de rapportage over de EcoBest-challenge wordt dieper in de resultaten gedoken, maar mij springen in elk geval een paar opmerkelijke feiten tegemoet. Zo blijkt al te grote angst om stil te vallen niet nodig. Alle 15 auto’s werden op een veilig testparcours volledig leeggereden tot ze stilvielen en daar werd duidelijk dat ze met de ‘dashboard energiemeter op nul’ in feite nog een aardige range beschikbaar hebben.
De beste drie zijn de Nissan Leaf, Honda e en Dacia Spring. Die boden in de test respectievelijk ruim 37, 32 en 31 kilometer ‘leven na de baterijdood’. De VW ID.3 en Cupra Born sluiten van de 15 testauto’s de rij met nog altijd 14 kilometer. Fijn om te weten als je snel in de stress neigt te schieten, maar persoonlijk zou ik het liever vooral als een ‘strategisch reserve’ zien.
Overigens blijkt die Dacia Spring ook de zuinigste: 8,25 kilometer rijden op één kWh energie. Aanzienlijk beter dus dan de hekkensluiter Nissan Leaf: 5,5 kilometer op een kWh.
Leveren ze de beloofde range?
Een bijzonder belangrijk onderwerp is de vraag of ze in deze gecontroleerde praktijk vergelijkingstest de op papier beloofde actieradius bieden. Ehhhmm… nee dus. Achteraan de lijst staat de nieuwe Citroën E-C4 met ruim een kwart minder échte range: 74,6 procent ofwel 90 kilometer minder dan beloofd.
De auto’s die in de Eco-test juist heel hoog scoren zijn de Dacia Spring, Kia e-Niro en Hyundai Kona met respectievelijk 98,6-, ruim 95 procent- en ruim 92 procent van de beloofde actieradius.
Die drie scoren dus vrijwel perfect of heel dicht bij de elektrische range die de fabrikant belooft. De auto die het minst ver kwam in de diverse testsessies? Dat is de Honda-e. Die hield het bij 174 kilometer echt voor gezien. Gelukkig is hij ook vooral bedoeld als trendy stadsauto.
Iets om in je zakelijke overwegingen mee te nemen is de ‘extra’ benodigde energie voor het laden. Kennelijk gaat er tussen laadpaal en accu heel wat verloren. De beste (Volkswagen ID.3) scoort redelijk met een kleine 6 procent extra en de hekkensluiter is de Honda-e met 27 procent extra. Dat kost dan dus een paar euro meer dan je verwacht.
Gerelateerd lezen:
• Het urencriterium: wat telt mee en wat niet?
• Giften aan goede doelen
• Fiets van de zaak regeling 2022: welke fietsen vallen onder de nieuwe regeling? – De Zaak
• Duurzame en innovatieve aftrekposten
