Hoewel de fiets lange tijd een nogal suf imago heeft gehad en slechts beperkt werd gebruikt voor woon-werkverkeer omdat veel mensen van mening zijn dat het ‘altijd regent’, is de e-bike gestaag aan een opmars bezig bij de zakelijke gebruiker. Dat is voor een groot deel te danken aan het fietsplan, waarbij de aanschaf van een fiets tot een bedrag van € 749 (inclusief btw) niet wordt belast als de fiets voor woon-werkverkeer wordt gebruikt op meer dan de helft van het aantal dagen dat u of één van uw werknemers naar het werk gaat.
Door deze belastingmaatregel met betrekking tot vrije vergoedingen en verstrekkingen kunt u via uw bedrijf met gemiddeld 42 procent belastingvoordeel een nieuwe fiets kopen. Vanaf januari 2015 gaat dat echter veranderen, want volgens de vanaf dat moment verplichte werkkostenregeling heeft de werkgever een vrij beschikbare ruimte van 1,5 procent van de totale fiscale loonsom die besteed mag worden aan onbelaste vergoedingen en verstrekkingen aan werknemer.
Dat zal zeker zijn uitwerkingen gaan hebben op het fietsplan, aangezien het genoemde percentage van de loonsom per werknemer in veel gevallen voor een groot deel zal worden opgesnoept door de aanschafwaarde van een fiets, helemaal als het een elektrische fiets betreft.
Niet aanschaf, maar gebruik stimuleren van fietsplan
Paul Krouwel, marketeer B2B bij de ANWB, denkt dat de stimulering van het aanschaffen van fietsen dan ook gaat verdwijnen of in ieder geval sterk wordt versoberd. “Ondernemers zijn zich ervan bewust dat de fietsregelingen vanaf volgend jaar opgaan in de werkkostenregeling, maar weten nog niet goed hoe ze daarop in moeten spelen”, zo zegt hij.
“Bij de ANWB zijn we samen met de markt aan het kijken of we een alternatief voor het Nationale Fietsplan (dat met name is opgezet rond de eerdergenoemde huidige belastingregeling – red.) kunnen bedenken. Daarbij willen we de fiscale voordelen die verdwijnen deels compenseren door voordelen te ‘stapelen’. Als fietsfabrikanten en fietshandel beide wat korting kunnen geven, dan kunnen we een interessant pakket aanbieden.”
Volgens Krouwel is met name de e-bike zakelijk gezien op kortere afstanden nog steeds een zeer goed alternatief voor de auto. “Veel mensen wonen dichter dan vijftien kilometer bij hun werk, maar maken desondanks geen gebruik van elektrische fietsen of e-scooters, die ideaal zijn voor dergelijke afstanden”, aldus Krouwel.
Gedragsverandering
Incentives kunnen helpen om de fiets en e-scooter op de kaart te zetten, maar volgens Krouwel is er ook een gedragsverandering nodig. “Alleen financieel voordeel werkt niet, je moet mensen de voordelen zelf laten ervaren. Ik ben dan ook van mening dat je niet de aanschaf, maar het gebruik moet stimuleren.” Daarbij ziet hij ook een rol weggelegd voor werkgevers. “Zij zouden bijvoorbeeld een hoge reiskostenvergoeding voor de fiets of scooter kunnen geven. Vaak geven ze hun werknemers maar zo’n 10 cent per kilometer voor deze vervoermiddelen, maar ze kunnen dat verhogen tot 19 cent per kilometer zonder dat dit fiscale consequenties heeft. Ook als de werkkostenregeling van kracht wordt, kunnen ondernemers dus nog steeds financiële prikkels creëren naast het fietsplan.”
Ook de overheid kan een rol spelen bij het bewerkstelligen van deze gedragsverandering. Een voorbeeld hiervan is de Electric Freeway, die op het traject Almere-Amsterdam-Zuidoost een alternatief voor de drukke A6 vormt. En de fiets en scooter zijn beslist niet alleen op overvolle snelwegen een sneller alternatief voor de auto, want ook in stadsverkeer valt er met zo’n wendbare tweewieler een hoop tijdswinst te behalen. Bang om onderweg te stranden met een dergelijk vervoermiddel hoeft u ook niet te zijn, want de Wegenwacht biedt ook hulp aan eigenaren van een fiets of scooter.
Ook al wordt hij fiscaal gezien vanaf januari dus wat minder interessant, de e-bike heeft op kortere trajecten dus nog zeker de nodige voordelen.
