Eerst de beurt aan de ‘maatwerk’-versie van de grote en luxe Kia: de Optima PHEV.
Een heuse primeur, want het is voor het eerst dat er een oplaadbare hybride-versie is van de grote businessclass limousine. Hij is bijzonder luxueus, maar het lijkt me helder dat dé troefkaart toch de lagere bijtelling is. Met de plug-in hybride scoor je dit jaar nog de 15 procent categorie en dan zit je goed voor de komende vijf jaar.
Na 1 januari verandert die auto-fiscale regeling rigoureus – vrijwel alles gaat dan onder de 22 procent vallen – dus wie nu aan een nieuwe limousine denkt, zou de 4.86 meter lange limousine zeker eens moeten overwegen. Naast zijn comfort is vooral de aandrijving daarbij de troefkaart.
Op het risico af dat ik een open deur intrap: bij zo’n PHEV-model profiteer je van een combinatie van elektrische aandrijving en een normale motor. Een tweeliter om precies te zijn. Laat je ze samenwerken, dan mobiliseer je ‘gecombineerd’ 205 pk en een dieselachtige trekkracht van 375 Nm. Lees: de Optima kan ondanks het vrij hoge gewicht (dat bij twee motoren en een dik accupakket hoort) aardig gespierd vooruit.
Grote elektrische range
Even met de groene bril op de neus: door zijn extreem lage verbruik en een bijpassend prettige CO2-waarde van 37 gram is het een auto die keurig in het MVO-verhaal van de ondernemer past. The next best thing na volledig elektrisch rijden, zou je bijna zeggen. Om te zorgen dat dat geen puur theoretisch verhaal is, moet je natuurlijk wel regelmatig laden en hem niet als kilometervreter inzetten.
Past de Optima PHEV wel in je profiel, dan heeft hij een paar overtuigende voordelen in huis. Zoals elke PHEV kun je hem ook puur als ’EV’ elektrisch rijden. Uitgebreide testritten in Duitsland – nota bene regio München – laten zien dat hij juist dan sterk is. Letterlijk, vanwege de 50 kW elektromotor, maar ook figuurlijk omdat de Optima in fluisterstand opmerkelijk pittig vooruit wil. Dankzij een behoorlijk kloek hightech batterijpakket onder de achterbank en laadvloer heb je in theorie een actieradius tot 54 kilometer.
Dan moet je wel heel erg je best doen, maar ook in de praktijk blijkt hij verrassend ver te komen. In elk geval voldoende voor zelfs wat langer woon-werk-verkeer. Wel laden, niet vaak tanken, zogezegd. Overigens kost de vanwege het batterijpakket verhoogde laadvloer je wel een stukje van de laadruimte. You can’t win them all.
Opvallend soepel
Rij je hem voor een wat langere rit in de ‘gewone’ hybride modus, dan valt op hoe bijna onmerkbaar soepel het een-tweetje tussen de geïntegreerde elektrische motor en de 2-liter GDI-krachtbron verloopt. Je kun dan nog steeds aardig zuinig rijden trouwens. Tegelijkertijd merk je dat Kia toch ook een knipoog geeft naar de afdeling dynamiek, onder andere met de flitsend snel schakelende dubbele koppeling-versnellingsbak. In plaats van de CVT bij sommige concurrenten. Een stevig pluspunt.
Geinig weetje: De nieuwe ‘onderstelgoeroe’ van Kia (van de BMW M-sportwagendivisie overgekomen) heeft extra verbeteringen doorgevoerd. Hij heeft er in elk geval iets meer Europese bite aan gegeven, al mag de besturing wat mij betreft wel wat directer aanvoelen. Komt misschien nog. In elk geval heb je het over veel auto voor prijzen vanaf 37.995 euro.
