Ben Tiggelaar is de vaste columnist van tijdschrift De Zaak. Hij is schrijver en trainer, met als doel: mensen te helpen hun dromen om te zetten in actie. Hij werkt vanuit eigen praktijkonderzoek, met veel gevoel voor entertainment en een gedegen achtergrond in gedragswetenschap.
(Haarlem, december 2012)
Rock it!
Een van mijn favoriete bands aller tijden is Aerosmith. Van hun allereerste hit ‘Dream On’ tot latere hits als ‘I don’t want to miss a thing’. Het was dan ook een van mijn voornemens om tijdens ons jaar in Boston eindelijk eens naar een live concert van Steven Tyler, Joe Perry en de rest te gaan.
Ik dacht: de band komt oorspronkelijk uit Boston, dus als ze een tour doen, komen ze hier vast in de buurt. Maar tot mijn grote teleurstelling bleken de mannen dit jaar niet op te treden.
Verrassingsconcert Aerosmith in Boston
Maar hoeveel mazzel kun je hebben? Uit het niets kwam de aankondiging dat de ‘Bad Boys from Boston’ – zoals ze hier worden genoemd – op 5 november een gratis verrassingsconcert zouden geven.
En op de dag zelf hoorden we dat het zou plaatsvinden voor het pand waar de band begin jaren zeventig had gewoond en het eerste album had geschreven: 1325 Commonwealth. Vierhonderd meter van ons huis!
Professonalisme
Toen we arriveerden, leek het echter toch een tegenvaller te worden, voor ons en voor de duizenden mensen die even later aansloten. Er stonden een paar kleine speakertjes opgesteld waardoor lokale hoogwaardigheidsbekleders af en toe iets zeiden. Ik dacht: ‘Als het met zulke luidsprekertjes moet, dan wordt het hooguit een kort: Hi there, koop ons nieuwe album en have fun.’
Gelukkig had ik buiten het professionalisme van Aerosmith gerekend. Een kwartier voor de start van het optreden reden drie trucks met oplegger voor. De linker- en rechtertruck bevatten luidsprekerwanden van elk drie meter hoog en achttien meter breed. De middelste truck was het podium voor de band, met alle instrumenten al opgesteld.
Na het aansluiten van de spullen en een korte check door de roadies, begon – exact op tijd – het optreden. En het was oorverdovend, zoals het hoort.
Ondernemerschap, perfectionisme en creativiteit
Grappig dat ik het me toen pas realiseerde… Het vereist niet-aflatend ondernemerschap en tegelijk fanatiek perfectionisme, als je een van de grootste rockbands in de wereld wilt zijn. Aerosmith draait al veertig jaar mee, heeft zichzelf in die decennia minstens vier keer helemaal opnieuw uitgevonden en ook een ‘spontaan’ verrassingsoptreden wordt met militaire precisie voorbereid én uitgevoerd.
Onze economie draait steeds meer om innovatie en creativiteit. Maar creativiteit is, anders dan veel mensen denken, niet wachten op een magisch moment of bijzondere bezieling. Creativiteit draait in veel gevallen om discipline, oefenen en andere vormen van hard werk.
Zélfs als je een groepje onaangepaste hardrockers op leeftijd bent.
De eerder verschenen columns van Ben Tiggelaar staan hier »
