Maar waar bijna niemand van wakker ligt, helaas, is hoe over tien, twintig of dertig jaar maandelijks een pensioen moet worden uitgekeerd. Ongelooflijk hoeveel ondernemers dat vergeten. Of misschien niet over na willen denken, omdat het moeilijk is of omdat het de toch al zo hoge kosten nog hoger maakt. Eerst maar even die salarissen, later het pensioen.
Je ziet het niet en je voelt het niet. Niemand dwingt je ertoe, dus voor de gemiddelde ondernemer schuift het pensioen automatisch naar achteren.
En arbeidsongeschiktheid dan? Ook alweer zo’n moeilijk onderwerp. Daar moet je echt even voor gaan zitten als je alle alternatieven wilt bekijken. Zelf neem ik deel aan een zogenaamd Broodfonds, omdat ik de AOV veel te duur vond. Een overbodige verzekering in mijn ogen. Veel anderen denken daar echt anders over, maar de meeste ondernemers hebben geen AOV. En hebben ook geen pensioen.
Maar hoe moet je dan rondkomen als er iets gebeurt? Een veelgehoorde vraag van mensen zonder eigen zaak. Want de echte ondernemer, iemand met een eigen zaak en een paar mensen in dienst, heeft zijn schaarse financiële middelen voor andere zaken nodig. Toch? De gemiddelde ondernemer is zo optimistisch dat ie vaak denkt dat hem of haar niks zal overkomen. De gemiddelde ondernemer denkt ook echt anders over risico’s.
Vandaar ook dat van uitstel vaak afstel komt. En tegen de tijd dat arbeidsongeschiktheid en pensioen angstvallig dicht naderen begint het nadenken. En dan is het dus te laat.
Mijn eerste bedrijf, in 1984 opgericht. Allemaal jonge mensen waarvan niemand aan pensioen dacht. Maar gelukkig hadden we een goede accountant die met strakke hand afdwong dat we betaalden en geld opzij zetten. Zelf nam ik een zogenaamde C-polis, dat zal veel ondernemers bekend voorkomen. En middels die C-polis droeg ik dertig jaar lang af. Overigens een teleurstellend bedrag opleverend op dit moment, maar niet onaardig. Als ik daar nu pas, tien jaar voor mijn ‘pensioen’, wat dat ook moge betekenen, over na zou gaan denken ben ik mooi te laat.
Het zit gewoon niet in het karakter van de positieve, hardwerkende, ondernemer om na te denken over de verre toekomst. Het geld dat weggezet zou moeten worden in pensioen en AOV wordt eerder geïnvesteerd in nieuwe kansen, uitbreiding van het machinepark of internationalisering.
Dat levert veel drama’s op. Alleen al in mijn directe omgeving denken veel prachtige ondernemers die nu richting zestig jaar gaan in paniek na over hoe dat nu over tien jaar in vredesnaam moet. Bedrijf niet meer te verkopen, financiële crisis, geen opvolger of anderszins. En dus geen geld. Geen geld! Geen salaris. Ga daar eens over nadenken tijdens het hardlopen!
Reageren? Mail naar [email protected]
| Leen Zevenbergen is serie-ondernemer. Hij begon op zijn 24ste met zijn eerste bedrijf, Bolesian, dat hij zeven jaar later verkocht aan Cap Gemini. Vanaf dat moment werkte hij aan circa twintig start-ups en gaf hij leiding aan drie grote multinationals. Hij is schrijver van managementboeken, geeft lezingen, heeft een aantal commissariaten en is CEO van het Zweedse zonne-energiebedrijf Solarus. Als succesvol mkb’er deelt Leen Zevenbergen in zijn column voor De Zaak zijn ervaring en ideeën met mede-ondernemers. |
