Infographic: de nieuwe ontslagroute
- De route voor ontslag hangt af van de reden. Zo worden ontslag om bedrijfseconomische redenen en wegens langdurige arbeidsongeschiktheid voortaan altijd door het UWV afgehandeld. Ontslag op persoonlijk gronden of andere omstandigheden loopt altijd via de kantonrechter.
- Beide routes zijn alleen verplicht als een werknemer niet schriftelijk instemt met ontslag via een vaststellingsovereenkomst.
- Krijg je geen toestemming voor ontslag van het UWV dan kun je alsnog naar de kantonrechter, maar deze beoordeelt volgens dezelfde criteria als het UWV, waardoor de uitkomst hoogstwaarschijnlijke hetzelfde is. Hoger beroep en cassatie zijn mogelijk.
- Wanneer de werknemer het niet eens is met het ontslag via het UWV, kan deze binnen 2 maanden naar de kantonrechter.
- Wordt een werknemer die niet schriftelijk heeft ingestemd met het ontslag zonder toestemming van het UWV toch ontslagen, dan kan deze werknemer ook naar de kantonrechter om de opzegging te laten vernietigen of om een vergoeding te vragen.
- Een overeengekomen beëindigingsovereenkomst kan door de werknemer binnen 14 dagen worden ontbonden. Dat betekent dat een werknemer zijn schriftelijke instemming binnen twee weken, zonder opgaaf van reden, kan herroepen. De opzegging heeft dan niet plaatsgevonden. Dat geldt ook bij een opzegging met wederzijds goedvinden.
- De procedures rond ontslag worden ingekort. De bedoeling is dat ontslagaanvragen bij het UWV binnen 4 weken worden afgehandeld. Bij de kantonrechter dien je een verzoekschrift in, de behandeling ervan moet binnen vier weken starten.
- De ontslagvergoeding verdwijnt. Dat wordt een transitievergoeding die gebruikt kan worden voor scholing en om over te stappen naar een andere baan of een ander beroep. De vergoeding geldt ongeacht de gevolgde ontslagroute.
- Na een arbeidsovereenkomst van ten minste 2 jaar hebben werknemers waarvan het contract niet wordt voortgezet of ontbonden recht op transitievergoeding van maximaal € 75.000. De vergoeding wordt als volgt opgebouwd: eenderde maandsalaris per dienstjaar voor de eerste 10 jaar van de dienstbetrekking, plus een half maandsalaris per dienstjaar dat men langer dan 10 jaar in dienst is geweest. Voor werknemers die meer dan € 75.000 per jaar verdienen bedraagt de transitievergoeding maximaal een jaarsalaris.
- Tot 1 januari 2020 geldt een afwijkende regeling voor personen die bij het einde van de arbeidsovereenkomst 50 jaar of ouder zijn en ten minste 10 jaar in dienst waren. Zij ontvangen voor de diensttijd vanaf de leeftijd van 50 jaar per periode van zes maanden een half maandsalaris. Er geldt geen maximering of aftopping en deze regeling geldt niet voor kleinere ondernemingen met minder dan 25 werknemers.
- Voor bedrijven met minder dan 25 medewerkers komt er een overgangstermijn. Tot 2020 mag je een lagere transitievergoeding betalen als je personeel gedwongen moet ontslaan vanwege bedrijfseconomische omstandigheden. In dat geval mag je bij de berekening van de hoogte van de transitievergoeding uitgaan van de duur van het dienstverband gerekend vanaf 1 mei 2013. Wanneer je in mei 2018 een medewerker met 17 dienstjaren moet ontslaan hoef je deze medewerker maar over 5 jaar een transitievergoeding uit te keren.
- Er kan een betalingsregeling worden getroffen voor de transitievergoeding.
- De kantonrechter kan een vergoeding bovenop de transitievergoeding toekennen, als de werkgever ernstig verwijtbaar handelde of nalatig was.
- Je hoeft geen transitievergoeding te betalen als het ontslag het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer; de werknemer jonger is dan 18 jaar en gemiddeld 12 uur of minder per week werkt; de arbeidsovereenkomst eindigt na het bereiken van de AOW- of pensioengerechtigde leeftijd; er sprake is van surseance van betaling, faillissement of schuldsanering van de werkgever.
