Als u in een Excel-model bijvoorbeeld een prijs exclusief btw in cel C3 met een korting in kolom B en de btw in cel AA1 wilt uitrekenen, kunt u dat doen met een formule zoals: =(1-$B3)*$C3*(1+$AA$1).
Op zich niets op tegen, maar de leesbaarheid daarvan is voor andere gebruikers van uw model – en voor uzelf als u er later eens aanpassingen aan wilt doen – behoorlijk cryptisch. Vooral het gebruik van de absolute verwijzingen door middel van de dollartekens – nodig om bij kopiëren van zo’n formule de juiste verwijzingen te behouden – is bepaald geen gemeengoed en lastig te volgen. Maar het kan ook anders. U kunt de formule er bijvoorbeeld uit laten zien als: =(1-Korting)*Prijs*(1+btw).
Hoe? Gebruik de mogelijkheid om namen te definiëren:
- Geef de cel met het btw-percentage (cel AA1 in het voorbeeld) de naam ‘btw’ via menu >> Invoegen >> Naam >> Definiëren (in Excel 2007 via tab >> Formules). Die naam verwijst er dan absoluut naar, dus dat is hetzelfde als $AA$1.
- Ken zo ook de namen ‘Korting’ en ‘Prijs’ toe aan de kolommen B en C (eerst een kolom selecteren, dan de naam definiëren). Excel zal die verwijzingen deels relatief en deels absoluut beschouwen: hier is alleen de kolomverwijzing absoluut ($B:$B), vergelijkbaar met $B3 en $C3.
- Typ in de uitkomstcel – de oorspronkelijke formule stond bijvoorbeeld in cel D3, dus rechts van de kolom met de kale prijs – de formule met de namen, dus =(1-Korting)*Prijs*(1+btw). Zie het voorbeeld in bijgaande figuur.
De uitkomst verandert niet door het toekennen en het gebruik van de namen. Maar de formule is nu wel veel beter leesbaar. Groot extra voordeel: als u de waarden uit de benoemde cellen verplaatst, past Excel de verwijzingen naar die namen in de formules automatisch aan.
