Het café werd vernoemd naar hun eerste hond: Kareltje. “Hij was nog een puppy toen ik begon met bierbrouwen. Hij zat altijd buiten aan de haven voor ons eerste huis. Aangezien veel toeristen ons dorp bezoeken, kreeg hij heel veel aandacht. Elke toerist die langskwam wilde met hem knuffelen! Ze onthielden zijn naam en vroegen de keer erop weer naar hem. Hij werd ons icoon.” Kareltje is ondertussen overleden, maar Kareltje II en Kareltje III hebben zijn rol overgenomen.
Omdat Theo begon met bierbrouwen als hobby, was het in het begin nog amateuristisch. “Ik heb een boekje gekocht over hoe je zelf bier kan brouwen en toen ben ik thuis in Heusden aan de slag gegaan. Het bleek moeilijker dan ik dacht en in het begin ging het ook heel vaak fout. Het duurde ongeveer een jaar voordat ik bier kon maken dat binnen te houden was. De volgende uitdaging was bier maken dat zo lekker is dat mensen ervoor willen betalen. Daarna ging ik proberen eraan te verdienen.”
Vergunning
In 2002 kochten Theo en zijn vrouw Anette een kleine, ouderwetse bar voor in huis. In hun eigen keuken brouwden ze bier en maakten ze likeuren. “Die keuken was even groot als een kleine badkamer!”, legt Theo gebarend met zijn handen uit.
Achter de bar verkochten ze hun zelfgemaakte bier. Anette begon toen ook met het maken van jenever en likeuren. Vooral veel toeristen kwamen erop af. “We waren gewoon aan het experimenteren op dat moment. We toetsten onze drankjes aan de gasten. We hadden niet eens een vergunning voor die bar, maar de gemeente zag het de eerste paar jaar nog door de vingers. Het was ook heel kleinschalig destijds”, lacht Theo.
Na vijf jaar moest Theo’s bar alsnog sluiten van de gemeente. Maar hij vond het zo leuk om te doen, dat hij zijn bierbrouwerij wilde voortzetten. “Er stond een pand te koop in het centrum van Heusden dat we toen hebben gekocht. Dat pand hebben we verbouwd van een woonhuis tot een café met restaurant. We hebben nog een gedeelte overgehouden om zelf in te wonen, dus nu slapen we naast ons werk.”
Crisis
Na een periode van groei, begonnen ook Theo en Anette de crisis te voelen. “Afgelopen twee jaar hebben we er echt last van gehad dat mensen minder geld uitgaven. Maar ik ben blij om te zien dat de omzet dit jaar weer helemaal hersteld is.”
De piekmaanden van het bedrijf komen er ook snel weer aan. In deze maanden verdienen Theo en zijn vrouw het grootste gedeelte van hun inkomen. “April tot en met september is ons drukke half jaar, met juli en augustus als piekmaanden. Dan zijn er veel toeristen in het dorp die bij ons op het terras komen zitten. We organiseren daarnaast ook veel dingen, zoals casinospelletjes en themadagen. Dat is de uitdaging ook, om mensen te blijven verbazen en het wow-gevoel te geven.”
‘Bonkie bonkie’
Ondertussen verkopen Theo en Anette 26 soorten jenever, drie soorten bier en negen likeuren, allemaal zelfgemaakt. Ze verkopen daarnaast ook ingekochte dranken, maar die krijgen geen bijzondere namen. Op de menukaarten valt je oog snel op woorden als ‘zoute zoen’, ‘bonkie bonkie’ of ‘Zimbabwaanse reuze-olijven in waanzinnige olie (helaas uitverkocht)’. “Dat is ondernemen met een knipoog”, lacht Theo.
Afstoten en weer uitbreiden
Omdat Theo en Anette een dagje ouder worden, hebben ze besloten om het restaurant af te stoten en alleen met het café verder te gaan. “Ik werk nu in totaal zeventig uur per week. Ik hoop dat als het restaurant verkocht is, we wat rustiger aan kunnen doen.” Maar helemaal stoppen, daar moeten ze nog niet aan denken. “We willen juist het café gaan uitbreiden!”
Zoek je nog een leuke puppy voor op kantoor? Doe eens een puppytest en laat je adviseren over wat het beste ras is.
