Opel gaat back to the future

Nieuwe trend in autowereld 

Is Sports Tourer gewoon een treffer van de designafdeling? Of markeert hij een nieuwe trend in de autowereld? Wat mij betreft een beetje van allebei. Met zijn strakke lijnen en sportieve uitstraling scoort hij tussen de gangbare middenklasse zakenmodellen sowieso punten. Zeker als je nagaat dat het vaak over – laat ik het voorzichtig formuleren – niet zo heel spannende SUV’s gaat. 

Die SUV’s hebben de tijd trouwens niet bepaald mee. Immens gewild, dat zeker. Maar met hun uitgeklopte, hogere koetswerk – hoog op de poten staand met bijbehorend hoog zwaartepunt – niet bepaald het laatste woord in aerodynamica, veercomfort en dynamiek. Dat schrijnt nu de hele wereld de laatste gram CO2 wenst te sparen en alles aan range uit elektrisch rijden peutert.

Lager, langer en gestroomlijnder 

Het zal duidelijk zijn waar ik heen wil. Opel is een van de eerste merken die de bui boven zijn hoge ‘ruimtemodellen’ ziet hangen. Dus ze ontwikkelden een alternatief scenario. Lager, langer en met een gestroomlijnde cross-over coupé snit. Bijna zo aalglad als Opels Calibra sportcoupé van weleer. Noem het back tot the future, terug naar de toekomst.

Lager, langer en met een gestroomlijnde crossover coupé snit. Bijna zo aalglad als de Calibra sportcoupé van weleer.

Hoor ik daar mompelen dat de Sports Tourer gewoon een broer van de Astra hatchback is? Zit iets in, maar dan alleen technisch gesproken. Hij valt met zijn bijna drie decimeter extra lengte en de bijpassende veelzijdigheid en uitstraling in een aanzienlijk gesoigneerder deel van de autowereld. 

Volgend jaar komt er ook een elektrische Astra en Sports Tourer, maar ook als oplaadbare hybride is hij goed nieuws in het zakenauto-segment. Zonder dat daar – en dat is lekker – meteen een pijnlijke meerprijs aan hangt. Je tikt om precies te zijn 1.200 euro extra af. Altijd doen, zou ik denken.

Meteen maar even de beurskoersen dan. De Sports Tourer-prijslijst start net ten noorden van 34 mille en de 1,6-liter turbo PHEV met oplaadbaar hybridesysteem heb je in Business Edition vanaf ruim 40 mille.

Meer auto voor je geld 

Met de 1.2 turbo is trouwens niet veel mis. Hij is met name veel hoorbaarder aan het werk als je op het gas leunt. Dat is geen loos ‘dreigement’, want ook zijn topsnelheid begint met een ‘2’ en hij gaat bij een stoplichtsprint of inhaalspurt heel verdienstelijk van de plek. Maar de meeste testkilometers heb ik toch met de 1.6 Turbo Hybrid gemaakt.

Met zijn 180 pk systeemvermogen – de viercilinder samen met de elektrische aandrijving – en een fijne 8-traps automaat vink je de eerste pluspunten af.

Zakelijk gesproken de oplossing als het budget net even verder reikt. Met dank aan zijn veel lager verbruik en een rond vier mille lagere CO2-belasting heb je veel meer auto voor je geld. 

Met zijn 180 pk systeemvermogen – de viercilinder samen met de elektrische aandrijving – en een fijne 8-traps automaat vink ik de eerste pluspunten af. Daar komt bijvoorbeeld bij dat dat de PHEV 1,4 ton aanhanger mag trekken. Tip: de trekhaak wél met de auto mee bestellen, want Opel past dan van alles aan zodat het een veiliger trekauto is.

Wat mij betreft overtroeft de Sports Tourer het inmiddels bijna normaal geworden SUV-model. In dit geval reed ik met een Opel Grandland naar de Duitse testlocaties. Toegegeven, die heeft troeven als een makkelijke hoge instap en bijpassend ontspannen zithouding. Maar de slanke en gestroomlijnde nieuweling is in veel opzichten gewoon de veelzijdiger auto van de twee.

Fijne stoelen, strak dashboard

Het ligt voor de hand dat de als specialiteit door Opel ontwikkelde AGR-gezondheidsstoelen en het dashboard (in feite twee brede beeldschermen naast elkaar) vrijwel identiek zijn met die van de Astra hatchback. Het geheel maakt met een minimum aan knoppen een overzichtelijke en mooi strak afgewerkte indruk. Fijne stoelen trouwens.

Opel benadrukt ook de geneugten van de geavanceerde, intelligent werkende verlichting, die de lichtpunten in de bundel alleen op de cruciale plekken mikt en niét op tegenliggers. Maar dat heeft de gewone Astra ook. 

De Sports Tourer biedt achterin lekker veel zitruimte, zeker voor niet écht lange passagiers. De sportief aflopende daklijn stoort wat mij betreft niet, maar beperkt de hoogte. Weten ze best bij de R&D-afdeling. Daarom is het zitvlak van de bank een toefje te laag geplaatst, maar het stoort niet gelukkig.

Enorme bagageruimte 

Daarachter – zoals het een groottoerist betaamt – blijft er een enorme bagageruimte van 597 liter over, met wat verborgen vakjes onder de vloer. Bijkomend pluspunt is de opvallend laag openzwaaiende achterklep, met een handig lage tilrand. 

In de PHEV oplaadbare hybride ligt natuurlijk een accu onder de vloer in de weg. Toch hou je ruim een halve kubieke meter laadruimte over, maar je laadkabel in het vloervak opbergen is best een puzzel.

De Sports Tourer heeft – even wat historisch perspectief – de afmetingen van de vroegere Vectra, maar dan veel geavanceerder. Hij is een serieus te nemen alternatief voor pakweg een vergelijkbare Opel Grandland SUV. Meer stijl en karakter, met een extra vinkje voor het milieu. 

De Sports Tourer heeft de afmetingen van de vroegere Vectra, maar dan veel geavanceerder.

Solide en voorspelbaar

Met zijn lage bouw stuurt de Sports Tourer solide. Hij voelt voorspelbaar aan en hij laat zich vlot een bocht om dirigeren. Het valt wel op hoe groot de verschillen in karakter zijn tussen de 1,2-liter en de comfortabel stille en helaas zwaardere PHEV-versie met zijn 1,6-motor. Die laatste is met zijn ‘dubbele aandrijving’ veel krachtiger en soepeler, maar als je er een beetje gevoel voor hebt merk je wel dat je 300 kilo extra gewicht meesleept. 

Veel van de techniek is trouwens geleend van moederconcern Stellantis en vind je bijvoorbeeld ook onder Peugeot- en DS-modellen. Dat heeft enorme voordelen in schaalgrootte, die zich vertalen in een opvallend geavanceerde techniek en uitrusting. Je krijgt er helaas wel ‘vlekjes’ van mee. Net als bij die andere merken is de integratie van het gewone remsysteem en het afremmen door elektrische recuperatie niet super voor elkaar. 

50 kilometer elektrisch 

Toch wint de ST plug-in hybride het wat mij betreft met gemak door zijn krachtsontplooiing, de opvallende rust in zijn interieur en vooral de mogelijkheid om 40 tot 50 kilometer elektrisch te rijden. Ik verbruikte in een route van 50 kilometer door het Taunus-gebergte 0,15 liter benzine. Als het opgeladen accupakket eenmaal leeg is, loopt het verbruik natuurlijk wel op. Laden gaat ook aan de laadzuil trouwens niet heel vlot. Maar goed, zolang er energie aan boord is rij je goedkoop en vaak is de range genoeg voor woon-werkkilometers. 

Geen zin in gedoe? De aanzienlijk lichtere en zeker levendiger rijdende ‘normale’ 1,2-liter Turbo is ook het bekijken waard. Vooral die met 130 pk en de 8-versnellingsautomaat. Maar ja, gek genoeg is die door onze landelijke CO2-taks (een mille of vijf) vrijwel even duur als een op papier veel zuiniger PHEV.