Inhoudsopgave
Wat houdt KYC-verificatie in?
Know Your Customer, of simpelweg, KYC, is precies wat je denkt dat het is: weten wie je klanten zijn, of beter gezegd, weten dat je klanten wel écht zijn wie ze zeggen te zijn. Betaalbedrijven zijn bij wet verplicht om de identiteit van hun klanten te verifiëren. Het doel hiervan is om de financiële markten tegen het witwassen van geld te beschermen.
Maar het is meer dan dat. KYC is ook een manier om criminaliteit te bestrijden. Misdaden als mensenhandel, seksuele uitbuiting, wapenhandel, handel in bedreigde diersoorten, terrorisme en andere illegale activiteiten leveren veel geld op, maar zijn minder lonend wanneer dat geld niet kan worden opgenomen in het financiële systeem. En dus niet makkelijk kan worden uitgegeven.
Waarom is deze verificatie zo belangrijk?
Wellicht heb je ook de term CDD, oftewel Customer Due Diligence, al wel eens eerder horen vallen. KYC is een vorm van CDD. Alleen is CDD een stuk uitgebreider dan KYC en het doel er van is om alle vormen van financiële, fiscale, juridische en commerciële risico’s omtrent een klant in kaart te brengen. Denk hierbij aan risico’s als: “hoe groot is de kans dat deze klant failliet gaat en zijn betaalverplichtingen niet meer kan nakomen?” Of: “welke invloed heeft het aannemen van deze klant op onze reputatie?”
Wat is het KYC-verificatie proces?
KYC-verificatie vereist dus dat financiële instellingen identificerende informatie van hun klanten verzamelen voordat ze bepaalde diensten verlenen. Bij het verzamelen van KYC-informatie zijn er met een op risico gebaseerde benadering vier doelstellingen:
- Identificatie van de klant;
- Controle van de ware identiteit van de klant;
- In kaart brengen van de activiteiten van de klant en de financieringsbron;
- Het monitoren van de activiteiten van de klant.
Natuurlijke personen moeten voor de KYC-verificatie een paspoortkopie en adresverificatie aanleveren. Terwijl rechtspersonen informatie moeten verstrekken over de hele bedrijfsstructuur tot aan de uiteindelijke economische gerechtigde.
Klanten worden gescreend op risicofactoren, veroordelingen in het verleden en negatieve berichtgeving in de media. Belangrijke personen binnen een bedrijf, zoals de directeur, worden gescreend tegen de sanctie lijst van bijvoorbeeld de OFAC of Interpol. Daarnaast wordt er ook gecheckt of iemand politieke banden heeft. Dit omdat er een groter risico is dat een Politically Exposed Person (PEP) betrokken is bij corruptie. Behalve het verzamelen van al deze klantgegevens moeten betalingsbedrijven ook de activiteiten van klanten in de gaten houden en verdacht gedrag melden.
Gratis whitepaper: Belastingdienst Controle, wat nu?!
Hoe vaak gebeurt het, hoe voorkom je het en stappenplan als het tóch gebeurt.
Waarom kiezen sommigen betaalbedrijven niet voor een KYC-verificatie?
Als je het nieuws een beetje in de gaten houdt, dan heb je de afgelopen jaren vast wel artikelen voorbij zien komen over banken die flinke boetes opgelegd kregen omdat zij de WWFT-wet onvoldoende hebben nageleefd. Zo betaalde ABN AMRO in 2021 een boete van € 480 miljoen en betaalde ING in 2018 € 775 miljoen voor het niet naleven van de WWFT. En dat is alleen maar het topje van de ijsberg.
De reden dat het voor banken lastig is om de WWFT na te leven is omdat het veel mankracht en financiële middelen kost. Er zijn structurele personeelstekorten op de compliance afdelingen van banken. Veel van deze problemen kunnen worden opgelost met behulp van slimme technologie en een deel van het KYC-verificatie proces kan vaak ook automatisch worden afgehandeld. Voor natuurlijke personen zoals zzp’ers en eenmanszaken is het proces bij de meeste financiële instellingen vrij snel te doorlopen. Het wordt lastiger voor rechtspersonen. Voor hen kan het proces soms wel weken of maanden duren.
De keuze om tot een bepaald grensbedrag geen uitgebreide KYC-verificatie te doen, is alleen mogelijk wanneer het betaalbedrijf te maken heeft met een natuurlijke persoon. Daarnaast is het grensbedrag erg laag ingesteld, bijvoorbeeld op € 5.000. In dit geval is de kans namelijk kleiner dat er sprake is van illegale inkomsten en witwaspraktijken.
Dus als een natuurlijk persoon af en toe oude spullen verkoopt op de rommelmarkt, dan is het mogelijk dat deze geen volledige KYC-verificatie heeft doorlopen. Echter, op het moment dat deze bijverdienste een onderneming wordt en het grensbedrag van € 5.000 wordt overschreden, moet er alsnog een verificatie komen. Je kan je vast wel voorstellen wat de impact op je onderneming is als je op het moment van groei opeens wekenlang geen betalingen meer kan ontvangen omdat je eerst KYC geverifieerd moet worden.
