Proto-ster met laadkabel

Eerst maar even de boekhouding. Met een startprijs van iets boven de 80 mille kijkt de nieuwe EQC de Jaguar iPace recht in de ogen en is hij goedkoper dan Audi e-Tron en Tesla Model X. De prijs zal ondernemers in deze gesoigneerde ‘groene’ zakenautoklasse niet heel veel pijn doen, maar het scheelt vijf tientjes netto per maand in de privéportemonnee, moet je maar denken.

Geinig gezicht, als je over de parkeerplaats van Oslo airport naar de Mercedes-locatie wandelt. In de parkeervakken staan hónderden elektrische auto’s stroom te slurpen. Wat dat betreft hebben wij nog een stukje te gaan.

Gelikt design

Maar daar staat de testvloot EQC’s dan toch. Aan zijn looks hoeft het wat mij betreft niet te liggen, want voor een SUV – niet de meest sierlijke of sportieve species op de aardbol – ziet hij er gewoon gelikt uit. Als je liever wat anders hebt: no worries. De Duitsers lanceren de komende jaren tién ‘EQ’-modellen. Een compleet nieuwe modellenlijn.

Om met de deur in huis te vallen: met die belofte in de hand is het als aspirant koper wellicht een idee even geduld te oefenen. Deze staat namelijk nog met een been in een huidige modelgeneratie. Bijna letterlijk.

Op zich niet gek veel mis mee. De EQC rijdt als een echte Mercedes. Stiller dan een S-klasse, comfortabel, ‘statig’ sturend pittig accelererend en in veel opzichten uitstekend geschikt als milieuvriendelijke zakenauto. En er is ook een blik vol hightech connectieve-, veiligheids- en comfortsnufjes opengetrokken.

Toch is deze e-SUV wat mij betreft een beetje een proto-ster. Zonder nou meteen de astrofysicus uit te hangen: dit sterrenstelsel moet nog geboren worden voor ze écht gaan stralen.

What’s the problem?

Toegegeven, ook zijn opponenten zijn nog niet helemaal ‘op het derde honk’. Behalve de Tesla worden zakenklasse EV’s met hun range allemaal soepel afgetroefd door Kia & Co. En dan is de new kid in town Volkswagen ID.3 nog niet eens leverbaar. Maar toch, de eerste serieuze e-SUV van Mercedes had in deze vorm – met excuus – twee jaar geleden moeten verschijnen.

In tegenstelling tot zijn concurrenten is de Mercedes namelijk niet helemaal vanaf de bodemplaat omhoog als elektrische auto ontwikkeld. Veel van zijn structuur is van de GLC geleend en hij rolt ook van dezelfde productieband af.

Zonder twijfel is dat zakelijk verantwoord, maar je merkt dat er zo hier en daar een ‘Abkürzung’ is genomen. Het was een beetje woekeren met de ‘ondervloerse’ ruimte voor de accu, zo hier en daar vind je een buizenframe met extra staal als versterking en afscherming. De EQC gaat merkwaardig genoeg door het leven met een joekel van een middentunnel. Terwijl er natuurlijk in geen lichtjaar een versnellingsbak of aandrijfas te bekennen is.

Onder de streep betekent dat: hij is zwaar. Zelfs voor een grote elektrische auto. Schoon aan de haak bijna twee en een halve ton.

Relaxed

Aan de andere kant is de kwaliteit van afwerking in Bremen goed voor elkaar en heeft hij aardig wat ruimte in de aanbieding. Je zit uitstekend en onderweg heerst vooral een sfeer van comfort en relaxed rijden.

Hij is zacht geveerd, maar pakt aardig vlot een bocht. Eerder stijlvol dan flitsend, want je voelt dat je met aardig wat kilogramman op pad bent. Grote oneffenheden in de weg komen wel als een bonk door trouwens. Zijn concurrenten – vooral de Jag’ – zijn dynamischer, maar als je niet zo’n scheurneus bent heeft het eigenlijk wel wat.

Power

De stoplichtsprint is verzengend. Met opgeteld 409 pk en 760 Nm trekkracht (!) sleuren de beide motoren je in vijf tellen naar de honderd. Hij heeft namelijk vierwielaandrijving, met een motor voor- en achterin. Indrukwekkend.

Zijn top is afgeregeld op 180. Meer dan vlot zat. Tamelijk bijzonder voor een EV: je mag 1.800 kilo aanhanger op de trekhaak koppelen. Bootje of paardentrailer geen probleem. Troefkaart.

Net als de Jag’ en de Audi moet je wel leven met de praktische beperkingen van de range. Bij een Tesla kun je in elk geval nog de knip trekken voor een nog grotere batterij. De EQC heeft 80 kWh bruikbare energie aan boord en dat klinkt weliswaar imposant, maar zo’n zware auto lust helaas ook een ‘slokje’ energie.

Topper in ontwikkeling

Technisch en in rijcomfort en kwaliteit is de Mercedes een topper. Maar ja, in deze tijd verwacht je een range van 450 of 500 kilometer en dat kun je bij de EQC gevoeglijk op je buik schrijven. Een openhartige techneut – inmiddels wellicht naar Siberië verbannen – heeft het in Oslo over ‘in de praktijk zo’n 360 kilometer en in de winter eerder 260 kilometer’. Aan de hand van mijn testritten in Noorwegen lijkt me dat als een bus te kloppen.

Je zou denken dat de Duitsers dan een laadsysteem inbouwen waarmee je bij wijze van spreken de bliksem in kunt laten slaan. Nope… aan hele rappe ‘zuilen’ zal hij in theorie iets boven de 100 kWladen, maar zelfs aan een Noorse Ionity hyperlader zagen we hem niet boven de 90 komen. Terwijl de nieuwste laadstations van pakweg FastNed al tot 350 kW en meer leveren. Snelladen is dus niet als ‘even een kop koffie halen’.

Zeker thuis of op de zaak, want aan de wallbox is het beperkt tot 7,4 kW. Uurtje of elf, als je hem goed leeg hebt gereden. Ik kan me niet voorstellen dat Mercedes in elk geval aan dat laatste niet vlot wat gaat doen. Vooralsnog is dit wat mij betreft wel de Mercedes onder de eco-SUV’s, maar deze ster staat nog niet te fonkelen aan de hemel…