We beginnen natuurlijk met een duidelijke afbakening. Jij en ik horen niet bij de ‘Zeer Vermogende Personen’ (ZVP). Ken je plaats! Je doet pas mee vanaf een vermogen van 25 miljoen euro. En? Wat gebeurt er dan? De ZVP mag zich verheugen op een individuele klantbenadering. “De ZVP zal bijvoorbeeld een vast aanspreekpunt kennen”, zo luidt het rapport.
Jij en ik moeten het blijven doen met de belastingtelefoon. Niets ten nadele van deze dienst, maar mijn ervaring is dat de belastingtelefoon voor de individuele belastingplichtige op zijn best een ‘doorverwijspunt’ mag heten. Als je al contact krijgt hè?
Jij en ik moeten het blijven doen met de belastingtelefoon. Niets ten nadele van deze dienst, maar mijn ervaring is dat de belastingtelefoon voor de individuele belastingplichtige op zijn best een ‘doorverwijspunt’ mag heten. Als je al contact krijgt hè?
Even wat ambtelijk jargon. Ik voel een ‘stukje rechtsongelijkheid naar de burger toe’. Immers, waarom heeft een ZVP nou wél, en jij níet een vast aanspreekpunt ? Dat lijkt mij een staaltje rechtsongelijkheid van de eerste orde. Ga maar eens een echtscheiding aan als ondernemer met kinderen en een eigen woning. Reken maar dat je dan even flink behoefte hebt aan een ‘vast aanspreekpunt’. Daar hoef je echt niet erg ZVP voor te zijn. Gevoelig puntje… dat van die rechtsongelijkheid.
Als iets ‘ruk’ is, verbeter het dan
Kennelijk heeft de Belastingdienst zelf dus ook bedenkingen over de belastingtelefoon. Waarom zou je anders een aparte en, vooral, mondige groep een vast aanspreekpunt gunnen. Kennelijk meent men dat je de ZVP niet langer kunt trakteren op de helletocht van het reguliere telefonische contact met de Belastingdienst.Ik zou dan liever de toestand voor álle wanhopige belastingplichtigen verbeteren. Ik schreef al eens over de terugtrekkende beweging van de Belastingdienst uit de regio’s. Kantoren sluiten is natuurlijk niet echt een uiting van dienstbaarheid. Zeker als je meeneemt dat de Belastingdienst zich daarnaast liever niet verlaagt tot zoiets, angstig moderns, als e-mailcontact.
Of laat het ‘ruk’ zijn voor iedereen
Als men echter toch meent op de goede weg te zijn, houd het dan voor iedereen hetzelfde. ‘Ruk’ dus! Begin vooral niet over ‘klanten’. Een ‘klant’ is iemand die zich op vrijwillige basis meldt om een product of dienst af te nemen. Dat weet de Belastingdienst zelf ook wel. Zij denkt echter dat als ze ons klant noemen, alles maar wordt geslikt. Want voor de klant gaat de Belastingdienst vast tot het gaatje, toch?
Als de Belastingdienst de term ‘klant’ gebruikt, ben ik altijd alert. Voor mij heeft deze term intussen een handige signaalfunctie. Zo komt het dan ook dat je nu weer op de hoogte bent van de gunsten die aan de ZVP toevallen… en dus niet aan jou.
Misschien ook interessant
Belastingadviseur: Hulp bij de belastingaangifte >>
